Badira erakunde gisa daukagun praktika egituratzen duten zenbait arau. Teknologia ez da neutroa, gizarte sistema bati dagokion elementu konplexua da. Hainbat saio daramagu ideia honi buruz hausnartzen, alderdi ezberdinetatik aztertuz (feminismoak, ekologismoa, dekolonialtasuna…). Ikusi dugu teknologia elementu neutral bezala aurkeztean, gizartearen helburuak aurredefinitzeko erabiltzen diren mekanismo eta botere harremanak ezkutatzea lortzen dela. Aktibisten Eskolaren azken saioan, Leire Vazquez Orobioren esku, teknologiaren, kulturaren eta lankidetzaren arteko harremaneai buruzko oinarrizko eztabaida kritikoak argitzen saiatu ginen.

Arazoaren muinean: transferentzia teknologikoa. Kategoria monolitikoa ez bada ere, praktika honek hiru desoreka sortzen ditu: egiturazkoak (kapitala eta azpiegiturak behar dituzten makinak), erritmo arazoak (teknologia eta kulturaren arteko konfrontazioa) eta gizarte antolaketakoak (ezagutza autoktonoen balio-galera). Eta desoreka hauetan guztietan berrikusketa behar duen elementu nagusia dago: zein izango da gure zeregina Hegoaldeko teknologiari lotutako prozesuak lagundu nahi dituen Iparraldeko agente gisa?

Iparraldeko erakundeen tutoretza gorrigarria den lankidetza proiektu zehatzen bidez kasuistika ezberdinak argitu genituen. Baina, zenbateraino ezin gara identifikaturik sentitu gure inguruko kolonialtasuna erakusten duten praktika horietan? Eztabaida piztu da, gure nortasuna, gure praktika profesionalak eta nazioarteko elkartasuna ulertzeko daukagun modua zalantzan jartzen dituen eztabaida.

La entrada TRANSFERENTZIA TEKNOLOGIKOA PROBLEMATIZATZEN LANKIDETZA EREMUAN aparece primero en ISF Euskadi.